Το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21 αιώνα βρίσκει την Ελλάδα σε μια πολύ κρίσιμη καμπή. Η συντηρητική παράταξη άφησε ένα κράτος διεφθαρμένο, έναν σαθρό κοινωνικό μηχανισμό χωρίς καμμία ευαισθησία, ένα τεράστιο έλλειμα στα ταμεία, μια χώρα στο χείλος του γκρεμού, αντιμετωπιζόμενη όπως το 1990 ως ο φτωχός συγγενής της Ευρωπαικής Ένωσης. Ο ελληνικός λαός στις πρόσφατες εκλογές αποδοκίμασε όλες αυτές τις πολιτικές που μας έφεραν σε αυτό το τέλμα και έδωσε ισχυρότατη εντολή στην δημοκρατική παράταξη και τον πρόεδρο της, τον Γιώργο Παπανδρέου.
Μέσα σε όλο αυτό το κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι η προοδευτική παράταξη οφείλει να οδηγήσει την χώρα στην έξοδο από την κρίση με δραστικές πολιτικές που ενισχύουν και διασφαλίζουν τους αδύναμους. Οφείλει να αναδιανείμει τον πλούτο και να καταπολεμίσει την διαφθορά και το βόλεμα των λίγων. Οφείλει να δώσει στην χώρα και τους Έλληνες την περηφάνεια και την ασφάλεια που αισθάνονταν πριν το 2004 όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ παρέδωσε για συγκεκριμένους λόγους , που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε και να επαναλάβουμε, την διακυβέρνηση στην συντηρητική παράταξη με καταστροφικές συνέπειες για την χώρα.
Βασικούς πυλώνες για την παλινόρθωση του κράτους και την αναγέννηση του ελληνισμού πρέπει να αποτελέσουν η πράσινη ανάπτυξη, το ισχυρό κοινωνικό κράτος και η συμμετοχική δημοκρατία. Η πράσινη ανάπτυξη, μετά την αποδεδειγμένη αποτυχία του καπιταλιστικού συστήματος στην πρόσφατη οικονομική κρίση, πρέπει να δοκιμαστεί ως νεό αναπτυξιακό και οικονομικό μοντέλο. Το μέλλον και η ευημερία της χώρας μας είναι άμεσα συνηφασμένη με τον σεβασμό προς το περιβάλλον και την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, τα οποία μόνο το συγκεκριμένο μοντέλο μπορεί να προσφέρει. Επιπλέον οι πολλές νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει καθώς και η στροφή προς τις νεες τεχνολογίες θα βοηθήσει πολλούς νέους να βρουν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας. Προφανώς όμως πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μην οδηγηθούμε στην δημιουργία ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης με οικονομικές απολαβές στους νέους εργαζομένους αντίστοιχες με τις σημερινές.
Ζητάμε ένα νέο κοινωνικό κράτος με ισχυρές δομές, με ευαισθησία και αυτοματοποιημένους μηχανισμούς το οποίο θα είναι δίπλα στον αδύναμο, στον ηλικιωμένο, στον άρρωστο, στον περιθωριοποιημένο, σε αυτόν που έχει την ανάγκη να νίωσει τους επίσημους και δημόσιους φορείς δίπλα του, χωρίς χρηματικό αντίτιμο. Ζητάμε ένα νέο σύστημα ανοιχτής διαβούλεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας στο οποίο ο πολίτης του κράτους θα γίνεται συμμέτοχος και συνδιαμορφωτής και όχι παθητικός δέκτης των νέων μέτρων και νομοσχεδίων.
Η νεολαία της χώρας αλλά και όλοι εμείς που είμαστε οργανωμένοι στην νεολαία του κινήματος πρέπει να πρωτοστατήσουμε στις αλλαγές αυτές και να λειτουργήσουμε αμφίδρομα προς τα συσταμένα όργανα του κινήματος μας. Οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για την ανοιχτή και χωρις αποκλεισμούς διαβούλευση των μελών και να δημιουργήσουμε μια προοδευτική ιδεολογία, πιστή στις αρχές και αξίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ, επικαιροποιημένη και αναγεννημένη όμως με όλα εκείνα τα στοιχεία που εκφράζουν σήμερα την προοδευτική παράταξη, την Ευρώπη των λαών, τον σοσιαλισμό. Οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε στην αναδημιουργία μιας πολιτικής νεολαίας, η οποία βάσει συγκεκριμένων δημοσιών θέσεων και τοποθετήσεων στα τρέχοντα ζητήματα που απασχολούν τους νέους θα αποτελεί φορέα δημιουργικής αμφισβήτησης στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και πολέμιο των προσωποποιημένων μηχανισμών, των φραξιών και των αποκλεισμών.
Επιπλέον, πρέπει στην Ελλάδα να σταματήσουμε να θεωρούμε ως νεολαία κυρίως τους αποφοίτους της ανώτατης εκπαίδευσης και αυτούς που είναι γηγενής Έλληνες. Για μας την προοδευτική παράταξη, νεολαία με δυνατότητα και υποχρέωση δράσης και έκφρασης είναι οι μαθητές, οι απόφοιτοι λυκείου που επέλεξαν να μην ακολουθήσουν την ανώτατη εκπαίδευση και εργάζονται στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι αγρότες, οι φοιτητές ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ακόμα και οι νέοι διδάκτορες που μόλις ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Κυρίαρχο ζήτημα για εμάς πρέπει να αποτελέσει και η έκφραση των νεολαίων αλλοδαπών / μεταναστών ισότιμα και αμερόληπτα για να αφομιωθούν ομαλά και επι ίσης όροις στην ελληνική κοινωνία.
Η πολιτική επικαιρότητα αυτή την χρονική περίοδο, έχει να κάνει με ζητήματα που αφορούν κυρίαρχα προβλήματα των νέων και θεωρούμε αδιανόητο να μην κατατεθούν συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις, τις οποίες πρέπει να προωθήσουμε σε όλα τα όργανα του κινήματος μας. Το ασφαλιστικό / εργασιακό, τα δικαιώματα των μεταναστών και των παιδιών τους, καθώς και η διοικητική μεταρρύθμιση οφείλουν να αποτελέσουν θεμέλιους λίθους για την διασφάλιση του μέλλοντος των νεών και την καταπολέμιση των χρόνιων προβλημάτων της χώρας μας.
Το ασφαλιστικό / εργασιακό αποτελεί ένα ζήτημα που πρέπει να προσεγγισθεί με πρόθεση να καταπολεμηθούν δραστικά οι χρόνιες παθήσεις του χωρίς να βλαφθούν οι νέοι εργαζόμενοι. Το κράτος οφείλει να δημιουργήσει ισχυρούς και αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα προστατεύουν τον νεό εργαζόμενο απο την μη καταβολή των ασφαλισθέντων τους στα ασφαλιστικά ταμεία. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε την εισφοροδιαφυγή εν τη γεννέση της χωρίς πρόθεση “κάλυψης” των εργοδοτών γιατί απλά παρέχουν νέες θέσεις εργασίας σε μια περίοδο οικονιμικής κρίσης που δημιούργησαν οι κεφαλαιούχοι. Επιπλέον, το κράτος αφού πρώτα κάνει μια λεπτομερή καταγραφή των αναγκών της κάθε υπηρεσίας πρέπει να προβεί στη συνέχεια σε άμεση κάλυψη των θέσεων που εκρεμμούν σε όλους τους δημοσίους οργανισμούς / υπηρεσιες. Τέλος, κρίνω ως απολύτως θετική την κατάργηση των εργασιακού τύπου Μεσαίωνα πρόγραμματα “stage” τα οποία απασχολούσαν “σκλάβους” χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα.
Το νέο νομοσχέδιο για τους μετανάστες και τα δικαιώματα ελληνικής ιθαγένειας για τα παιδία των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα κρίνω ότι είναι απολύτως θετικό και προς τη σωστή κατεύθυνση. Η παροχή δικαιώματος του εκλέγειν με ευκολότερο και λιγότερο γραφειοκρατικό τρόπο είναι επίσης θετική. Θεωρώ ότι τέτοιο βήματα μπορούν να οδηγήσουν την κοινωνία μας σε προοδευτικά βήματα προς την ομαλή ένταξη των μεταναστών και την απαλλαγή της χώρας μας από απαράδεκτα φαινομένα ρατσισμού και ξενοκρατίας.
Η διοικητική μεταρρύθμιση με τους αιρετούς περιφεριάρχες και την ένωση την νομαρχιών είναι επίσης προς την σωστή κατεύθυνση καθώς δίνει την δυνατότητα στους πολίτες να εκλέξουν όλους τους άρχοντες τοπικής εξουσίας. Θεωρώ όμως ότι πρέπει η Ελλάδα να αποτελέσει το εφαλτήριο για την ευκολότερη και πριμοδοτούμενη συμμετοχή των νέων σε όλα τα όργανα τοπικής και περιφεριακής διοίκησης καθώς επίσης και την πριμοδοτούμενη συμμετοχή των γυναικών σε όλα τα όργανα.
Οι πρόσφατες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού και τα μέτρα που πρόκειται να πάρει η χώρα μας για να περιορίσει το έλλειμμα και να εναρμονιστεί με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυστυχώς αποδεικνύουν περίτρανα ότι όντως θα είμαστε η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Για το λόγο αυτό οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν και να δράσουμε, ώστε να κάνουμε τουλάχιστον την ζωή των δικών μας παιδιών καλύτερη. Επιπλέον, οφείλουμε να έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας τους λόγους που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και να μην καταφεύγουμε στην ευκολία της κάκιστης διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ευθύνες έχει σίγουρα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ και για αυτό το λόγο κρίνω απολύτως θετικά την σύσταση εξεταστικών επιτροπών για πεπραγμένα πριν το 2004, όπως το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Τέλος, απαιτούμε την άμεση επιστροφή υπεξαιρεθέντων χρημάτων του δημοσίου και την παραδειγματική τιμωρία αυτών που τα καταχράστηκαν. Τέρμα στην ατιμωρησία, τέρμα στην αποποίηση ευθυνών, τέρμα στην καλύτερη μεταχείριση των δικών μας παιδιών. Η απονομή δικαιοσύνης και η ίση μεταχείριση είναι θεμέλιος λίθος του δημοκρατικού πολιτεύματος και δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.
Το στοίχημα της νεολαίας τα επόμενα χρόνια είναι να αποδείξει ότι έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, ότι έχει αποποιηθεί την “καναποθεραπεία” και έχει την διάθεση να διεκδικήσει τα δικαιώματα της. Διεκδικώ σημαίνει ασχολούμαι, καταγράφω τα δεδομένα, συγκροτώ πρόταση βάση των αρχών μου, συνδιαμορφώνω με τους ομοιδεάτες μου και αντιπροτίνω στα όργανα. Διεκδικώ δεν σημαίνει βγαίνω στο δρόμο, πάω στην πορεία, φωνάζω 2 συνθηματάκια και μετά πάω σπίτι να ξεκουραστώ από τον “επαναστατικό αγώνα”. Αν η νεολαία επίλέξει το 1ο τότε το στοίχημα της προοδευτικής παράταξης είναι πολύ απλά “να ακούσει”. Ελπίζουμε και θα διεκδικήσουμε οι προεκλογικές εξαγγελίες να υλοποιηθούν. Αυτο είναι το ζητούμενο, αυτός οφείλει να είναι ο στόχος, αυτό είναι που θα κρίνει την κυβέρνηση ως πετυχημένη ή αποτυχημένη. Το πρόβλημα της χώρας μας άλλωστε δεν θεωρώ ότι ήταν ποτέ το ότι δεν έχουμε τις προτάσεις. Το πρόβλημα ήταν ότι πάντα μεταξύ του εύκολου και του σωστού δρόμου επιλέγαμε τον εύκολο. Ήρθε λοιπόν η ώρα όλοι μας να επιλέξουμε τον σωστό δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου